Osteochondrose van de thoracale regio

De menselijke ruggengraat is in de letterlijke zin van het woord zijn steun. Het is zo ontworpen dat het bestand is tegen zware belastingen. In het geval dat een ander soort negatieve invloed op het lichaam wordt uitgeoefend, ontwikkelt zich thoracale osteochondrose.

Osteochondrose is een ziekte waarbij de tussenwervelschijven hun elasticiteit, elasticiteit en kracht verliezen, met andere woorden, hun dystrofische en degeneratieve veranderingen treden op. De basis is de schending van metabolische processen in de weefsels van de schijven. Bovendien is er een verandering in de structuur van de wervels zelf.

De geschiktheid van het gebruik van de term "osteochondrose van de wervelkolom" wordt nu betwist, evenals het afschrijven van alle rugpijn voor dit probleem.

In de internationale classificatie van ziekten van de 10e herziening van de nosologische eenheid is "osteochondrose" niet, maar de term bestaat nog steeds onder artsen.

Degeneratief-dystrofische veranderingen in de thoracale wervelkolom ontwikkelen zich niet zo vaak, ze kunnen de symptomen van somatische ziekten nabootsen.

Als pijn aan de linkerkant van de borstkas optreedt, zelfs als deze toeneemt met inspiratie, geassocieerd met beweging, is elektrocardiografie verplicht om acuut coronair syndroom uit te sluiten.

Wat is de ziekte?

Thoracale osteochondrose is de meest zeldzame vorm van onnatuurlijke veranderingen in de wervelkolom. Het feit is dat, in tegenstelling tot de lumbale en cervicale regio's, de thoracale regio van de wervelkolom wordt ondersteund en versterkt door de ribben.

Osteochondrose van de thoracale wervelkolom komt minder vaak voor dan andere vormen van deze aandoening, omdat de thoracale wervelkolom is versterkt met ribben.

Symptomen zijn vaak vergelijkbaar met die van hartaandoeningen, evenals ziekten van het borstvlies.

De diagnose wordt gesteld op basis van röntgen, CT, MRI. De behandeling wordt gekozen om de symptomen te verlichten en verdere degradatie van het kraakbeen van de wervelkolom te voorkomen.

Zelfs aanzienlijke belastingen veroorzaken minimale schade aan de wervels in dit gebied. Het grootste gevaar voor de wervels in dit gebied is echter een langdurige sedentaire toestand.

Dergelijke osteochondrose veroorzaakt een verandering in zowel de wervels zelf als in nabijgelegen organen. Het begin van de ziekte is over het algemeen mild, zonder scherpe pijn. Tegelijkertijd is het buitengewoon moeilijk om osteochondrose in het thoracale gebied te identificeren vanwege de eigenaardigheid om andere ziekten na te bootsen.

Heel vaak kan deze pathologie worden verward met:

• angina pectoris;
• ziektenMaagdarmkanaal(gastritis, maagzweer, colitis);
• ziektenharten;
• ontstekingbijlage;
• nierkoliek.

Met een uitgebreid onderzoek blijkt al snel dat de symptomen van andere ziekten niet worden bevestigd, terwijl er duidelijke tekenen zijn van een van de gradaties van osteochondrose.

De prevalentie van de ziekte

De risicogroep omvat werknemers van elke soort activiteit. Meestal komt thoraxosteochondrose (GO) voor bij mensen ouder dan 55 jaar, maar bij jongeren kun je ook de eerste tekenen van de ontwikkeling van de ziekte zien. In de steekproef die door artsen werd onderzocht, was 38% man en 62% vrouw.

De beginfase van HO komt voor bij 71% van de ondervraagden. Osteochondrose is de meest voorkomende oorzaak van arbeidsongeschiktheid onder de beroepsbevolking. Er zijn 33 tot 165 gevallen per 100 werknemers per jaar. Die. in veel gevallen heeft één persoon binnen een jaar meerdere recidieven, waarbij telkens ziekteverlof nodig is.

Graden

De ontwikkeling van thoracale osteochondrose doorloopt verschillende stadia:

1. Uitdroging van weefselsschijven,waardoor ze flexibiliteit en elasticiteit verliezen. In dit stadium worden de schijven geleidelijk afgeplat en aangepast, ze zijn nog steeds in staat om de belasting te weerstaan, maar de persoon voelt al onaangename gewaarwordingen.
2. Kraken uitgedroogdvezeligschijf ringen. Wanneer de positie van het lichaam verandert, wordt uitgesproken pijn gevoeld.
3. de kloofde buitenste schil van de schijf, de nucleus pulposus komt naar buiten en vormt een hernia, die de zenuwwortels raakt die zich vanaf de wervelkolom uitstrekken, in een dergelijke situatie treedt een scherpe pijn op.
4. Convergentieaangrenzende wervels, hun verplaatsing, afplatting en groei.

Osteochondrose is onderverdeeld in verschillende graden:

1. Ziekte1 graadgediagnosticeerd met een breuk van de tussenwervelschijf, wanneer een scherpe pijn in het borstbeen optreedt, vergelijkbaar met een elektrische schok, terwijl de spieren extreem gespannen zijn.
2. 2e graadsgekenmerkt door het verschijnen van schijfuitsteeksel, wanneer een deel ervan op de zenuwwortels begint te drukken, maar de nucleus pulposus is nog steeds intact en komt niet naar buiten. Deze mate van osteochondrose verloopt in een constante afwisseling van exacerbaties en remissies.
3. Bij3 gradenpijnen zijn permanent, omdat de zenuwuiteinden onderhevig zijn aan onophoudelijke irritatie. In dit stadium is er gevoelloosheid van de ledematen, ernstige hoofdpijn, aritmie, slapeloosheid, verhoogde nervositeit als gevolg van een algemene slechte gezondheid.
4. Bij4 gradenonomkeerbare transformaties worden waargenomen in de wervels, na hun convergentie en wijziging verliest de wervelkolom zijn mobiliteit op deze plaats.

Afhankelijk van de mate en het stadium van de ziekte, symptomen en andere factoren wordt een geschikte behandelmethode gekozen.

Oorzaken

Osteochondrose komt voor om een aantal redenen, maar de meest voorkomende:

1. Overmatiggewichtlichaam. De wervelkolom kan niet constant te veel gewicht dragen.
2. Misvoeding.Door de geringe consumptie van voedingsmiddelen die calcium bevatten en de gelijktijdige consumptie van voedsel, dat uitspoeling uit het lichaam veroorzaakt, wordt botweefsel vernietigd. De wervels slijten geleidelijk. Bovendien, als het dieet een voldoende hoeveelheid verzadigde en onverzadigde vetzuren mist, lijden tussenwervelschijven, die deze belangrijke micronutriënten missen.
3. Roken.Het gebruik van tabak verstoort metabolische processen in het lichaam en dit heeft een significant effect op de toestand van de tussenwervelschijven.
4. overtredinghouding.Een systematische schending van de normale positie van de wervelkolom leidt tot scoliose, wat op zijn beurt osteochondrose veroorzaakt.
5. GevestigdLevensstijl. Zittend werk en gebrek aan fysieke activiteit leiden ertoe dat de spieren van het lichaam hun tonus verliezen. Ze ontspannen en kunnen de wervelkolom niet volledig ondersteunen, waardoor deze buigt.
6. Verhoogd fysiekladen.Meestal gebeuren ze met professionele atleten, maar in alledaagse omstandigheden zijn er dergelijke situaties. Als een krachtig effect op de wervelkolom wordt uitgeoefend, is het mogelijk om de positie van de wervels, de vorming van uitsteeksel en hernia te veranderen.
7. genetischaanleg. Heel vaak worden vergelijkbare pathologische aandoeningen in de wervels en schijven gevonden bij naaste familieleden.
8. Leeftijdveranderingen. In de loop der jaren stopt het lichaam met het synthetiseren van glycosaminoglycanen en andere belangrijke verbindingen die elasticiteit geven aan de tussenwervelschijven. Botweefsel wordt poreus en breekbaar, waardoor de wervels onderhevig zijn aan vervorming.
9. Traumarug. Zelfs een lichte verwonding aan de wervelkolom gaat niet over zonder een spoor achter te laten en geeft aanleiding tot transformaties in de wervels.

Bovendien kunnen hormonale stoornissen in het lichaam, onderkoeling en infectieziekten een stimulans worden voor de ontwikkeling van osteochondrose.

Symptomen

Aangezien thoracale osteochondrose qua symptomatologie vergelijkbaar is met veel andere ziekten, is het nogal moeilijk om de tekenen ervan te onderscheiden. Artsen zijn het er echter over eens dat de voor de hand liggende symptomen van osteochondrose kunnen worden overwogen:

• pijn tussenribben;
• pijn in de bovensteledematen,vergezeld van een gevoel van tintelingen en gevoelloosheid;
• diepe pijnademen;
• pijn bij het proberente verhogenhand;
• onvermogen om zich te binden door het corpus van het lichaamhellingshoekin de een of andere richting;
• stuiptrekkingenin de spieren;
• bleekheidhuid door slecht functioneren van zenuwuiteinden;
• gevoelspitachter.

Pijnaanvallen nemen 's nachts toe, met een verlaging van de lichaamstemperatuur, wanneer het lichaam wordt gedraaid.

Omdat pijn kan uitstralen naar het voorste bovenste borstbeen, wordt het vaak verward met pijn in het hart.

Pijn in de wervels van de thoracale regio

Wervel nr.	Met welke delen van het lichaam wordt geassocieerd?	Wat veroorzaakt
D1	Luchtpijp, slokdarm	Hoesten, astma, aritmie
D2	Palmen, polsen, handen	Pijn in de borst, handpalmen en armen
D3	Borst, pleura, longen, bronchiën	Longontsteking, pleuritis, astma, bronchitis
D4	Galwegen en blaas	Geelzucht, galstenen
D5	zonnevlecht	Geelzucht, slechte bloedstolling
D6	Lever	Zweren, gastritis, spijsverteringsproblemen, leverdisfunctie
D7	12 twaalfvingerige darm, alvleesklier	Ontlasting, spijsverteringsstoornissen, zweren en diabetes
D8	Diafragma, milt	Verzwakt immuunsysteem, allergieën
D9	Bijnieren	Zwakte, vermoeidheid, nierproblemen
D10	Nier	Onvruchtbaarheid, spijsverteringsproblemen, ziekten van de vrouwelijke geslachtsorganen
D11	urineleiders	Nierziekte, urinewegproblemen
D12	Eileiders, liesringen, dikke darm en dunne darm	Onvruchtbaarheid, ziekten van de geslachtsorganen, problemen met ontlasting en spijsvertering

Bij osteochondrose van de thoracale wervelkolom kunnen 2 veel voorkomende syndromen worden waargenomen - dorsago en dorsalgie.

Dorsago is een syndroom dat gepaard gaat met ernstige, scherpe en plotselinge pijn in het borstbeen. De gebruikelijke inademing, uitademing en pogingen om het lichaam in de ene of de andere richting te draaien, gaan gepaard met pijnlijke gewaarwordingen. Dit syndroom komt vaak voor bij mensen die lang in één houding moeten zitten, voorovergebogen.

Dorsalgie - in tegenstelling tot dorsago ontwikkelt het zich ongeveer een maand onmerkbaar. Het wordt gekenmerkt door kloppende pijn en ongemak op de borst. De pijn neemt toe in het donker, met diepe ademhaling en een ongemakkelijke houding van het lichaam.

Waar doet het pijn?	Hoe manifesteert het zich?
Borst	Er wordt beklemming in de rug en borst gevoeld, het wordt moeilijk om te ademen, pijn wordt gevoeld bij het ademen en buigen, soms gevoeld in de regio van het hart en linker borstbeen
Nek	Handen worden gevoelloos, stem hees, ademhalen is moeilijk, hoofd doet pijn, duizelig, zicht en gehoor vallen weg
Klein van de achterkant	Koudevoetensyndroom, spasmen van de onderste ledematen, meer zweten, afwijkingen in het urogenitale systeem, lage rugpijn - dof of acuut

Specifieke en zeldzame symptomen van osteochondrose van de borst:

• gevoelklontin de keel, pijn in het strottenhoofd en de slokdarm, treden op als de ziekte de bovenborst aantast;
• symptomenpancreatitis,cholecystitis treedt op wanneer het middelste thoracale gebied wordt aangetast;
• pathologieingewandenkan de nederlaag van het onderste thoracale gebied simuleren;
• tussenribstukneuralgie,als gevolg van de inbreuk op de wortels van de intercostale zenuw, is de pijn in dit geval gordelroos van aard. Het is gemakkelijk om neuralgie te verwarren met veel ziekten van de interne organen;
• pulmonaalsyndroom - uitgedrukt door symptomen van hypoxie en congestie in de longen.

In de loop van de ziekte kunnen zowel verschillende als bijna alle symptomen tegelijkertijd worden waargenomen, en ze veranderen afhankelijk van het stadium van osteochondrose op de borst.

Het verschil in pijn bij osteochondrose, hartaanval en angina pectoris

Factor	Osteochondrose	Myocardinfarct	Angina pectoris
Intensiteit	Minder vaak sterke, vaker milde pijn	Sterk tot ondraaglijk	Zwak
Looptijd	Lang: een dag of meer	Enkele uren of dagen	1 tot 15 minuten
Plaats	Linker borstbeen, rug, gebied tussen schouderbladen	Nek, achter het borstbeen	Nek, achter het borstbeen

Diagnostiek

De belangrijkste methoden voor het diagnosticeren van thoracale osteochondrose zijn:

1. Röntgenfoto.In de afbeeldingen die met zijn hulp zijn verkregen, zijn er meestal de volgende tekenen: een veranderde vorm van het wervellichaam; de aanwezigheid van botgroei; verminderde hoogte van tussenwervelschijven; ongelijke contouren van de platen; dunner worden van het wervelkanaal; degeneratieve processen in de structuur van de wervelkolom.
2. Computertomografie. In moeilijke gevallen is het noodzakelijk om een volwaardig 3D-model van de wervelkolom te verkrijgen.
3. neurofysiologischinspectie. Peesreflexen worden beoordeeld, evenals spierzenuwgeleiding (elektroneuromyografie).
4. Studiebloedom het calciumgehalte daarin te bepalen.

Aangezien osteochondrose op de borst vrij moeilijk te diagnosticeren is, moet u de primaire symptomen kennen om op tijd een arts te raadplegen.

Eerste hulp bij exacerbatie

Als het nodig is om in korte tijd van een aanval af te komen, raden experts aan om een aantal aanbevelingen op te volgen.

Allereerst moet het gebied waarin het pijnsyndroom zich manifesteert, worden verwarmd. Hiervoor is het beter om speciale medicinale zalven te gebruiken. Artsen raden ten zeerste af om kruidenafkooksels te gebruiken, omdat er kans is op ernstige brandwonden. Een wollen sjaal of sjaal werkt het beste voor een verwarmend kompres.

Vervolgens moet je een lichaamshouding aannemen die de manifestatie van onaangename gewaarwordingen niet zal veroorzaken. Het is raadzaam om op een harde ondergrond, zoals de vloer, te liggen.

Op het moment van een exacerbatie moet een strak verband op de borst worden aangebracht.

Het innemen van een medicijn met een pijnstillend effect zal helpen om de aanval te stoppen of de ernst ervan te verminderen.

Als de gezondheidstoestand na 60 minuten niet verbetert, moet u een ambulance bellen. Als de dokter arriveert, moet hij verteld worden over het gebruik van pijnstillers.

Behandeling

Behandeling van thoracale osteochondrose omvat een reeks van de volgende procedures:

1. Ontstekingsremmendniet-steroïde geneesmiddelen - helpen ontstekingen te onderdrukken en pijn te verlichten. Eventueel worden hormonale preparaten toegevoegd.
2. Spierverslappers- ontspan spieren die onder spanning staan.
3. kalmerende middelenmedicijnen - om angst en prikkelbaarheid veroorzaakt door constante pijn te verminderen.
4. diureticummedicijnen om zwelling te verlichten.
5. Medicijnenom de bloedsomloop te stimuleren.
6. Chondrobeschermers.Geneesmiddelen die worden voorgeschreven om de regeneratie van kraakbeenweefsels te versnellen - onvoldoende bewijs, het effect is individueel.
7. Acupunctuur.Specialisten van acupunctuur kunnen pijn bij osteochondrose verlichten door specifieke delen van het lichaam te beïnvloeden.
8. Fysiotherapie.
9. Handmatigtherapie. Een ervaren chiropractor kan de bloedcirculatie verbeteren, spierspasmen verlichten en de ontwikkeling van osteochondrose stoppen.
10. Massage.Het is toegestaan om deze behandelmethode te gebruiken bij afwezigheid van een hernia.
11. Ultrasoontherapie.
12. Elektromagnetischtherapie.
13. Modder therapie.
14. Uitrekken.Dankzij deze methode worden de spieren en de wervelkolom uitgerekt tot 1, 5 mm. Dit leidt op zijn beurt tot decompressie van zenuwuiteinden, terwijl het ontstekingsproces wordt geëlimineerd, pijn verdwijnt en de lokale bloedcirculatie toeneemt.

Als standaardbehandeling niet werkt of als er een hernia is ontstaan, is een operatie zelden nodig.

Het dieet moet gerechten bevatten die natuurlijke chondroprotectors zijn - gelei, gelei, pudding, sterke bouillon gekookt van lams- en rundvlees.

Alle artsen zeggen dat zwemmen essentieel is om de gezondheid van de wervelkolom te behouden. Dit type activiteit stelt u in staat om de belasting gelijkmatig over het lichaam te verdelen, helpt de wervelkolom op één lijn te brengen, de rugspieren te versterken en in het algemeen de gezondheid van het lichaam te verbeteren. Het is echter de moeite waard eraan te denken dat in de aanwezigheid van een hernia een dergelijke herstelmethode is uitgesloten terwijl een exacerbatie plaatsvindt.

Fysiotherapie

Als osteochondrose van de borst van de 1e graad wordt gediagnosticeerd, kunt u met regelmatige lichaamsbeweging het probleem het hoofd bieden zonder toevlucht te nemen tot medicijnen. Om een positief resultaat te bereiken, wordt bovendien aanbevolen om minimaal 4 maanden gymnastiek te doen.

Om de ziekte te behandelen, wordt aanbevolen om dagelijks de volgende oefeningen te doen:

• kantel het lichaam naar voren, terwijl u afwisselend de onderste ledematen buigt;
• buigingen naar de zijkanten uitvoeren door om de beurt uw handen op te heffen;
• til tegelijkertijd de bovenste en onderste ledematen op in buikligging;
• kantel het lichaam naar voren en reik met uw handen naar de voet aan de andere kant.

Elke oefening wordt 10 keer herhaald. Het is toegestaan om 3 benaderingen te doen.

Experts geven nog een reeks oefeningen:

1. Neem een staande positie in. Hef je armen op als je inademt en laat ze zakken als je uitademt.
2. Ga op een stoel zitten met een rugleuning. Adem in en trek je schouders naar achteren zodat de schouderbladen zo dicht mogelijk bij elkaar liggen. Buig de onderrug lichtjes.
3. Ga op handen en voeten. Hef het rechterbeen en de linkerarm van de vloer, strek en neem weg. In deze positie moet je 15 seconden blijven hangen. Neem daarna de startpositie in en doe hetzelfde op tegenovergestelde ledematen.
4. Voer de oefening "kat" uit. Om dit te doen, moet je ook een positie innemen, op handen en voeten staan, in de onderrug buigen en naar boven buigen.

Elk moet 15-20 keer worden gedaan. Als tijdens een oefening pijnlijke gewaarwordingen optreden, is het beter om het niet te doen.

Nadat het spierkorset sterker is geworden, zal de specialist aanbevelen om over te gaan naar meer complexe oefeningen.

Er moet aan worden herinnerd dat tijdens de periode van exacerbatie van de ziekte de belasting minimaal moet zijn, maar dat u de lessen niet volledig moet verlaten.

Gevolgen en complicaties

Complicaties met het optreden van thoracale osteochondrose zijn niet ongewoon, aangezien de ziekte in het begin latent en asymptomatisch is, kan worden herkend wanneer deze aanzienlijk is gevorderd. De volgende complicaties worden onderscheiden:

• vernauwingwervelkanaal;
• overgroeibotweefsel van de wervels;
• spondyloartrose(thoracoartrose, dorsartrose);
• ontstekingzenuwwortels van de wervelkolom;
• vegetatief-vasculairdystonie.

De aard en ernst van complicaties zijn afhankelijk van de tijdigheid en correctheid van de behandeling. Tegelijkertijd is het op jongere leeftijd vaker mogelijk om de gevolgen te vermijden.

Preventiemethoden

Als zodanig is er geen afzonderlijke preventie van osteochondrose; het is noodzakelijk om in het algemeen voor de wervelkolom te zorgen om eventuele veranderingen daarin te voorkomen. Daarom dient u zich aan de volgende regels te houden:

1. Om niet toe te staanblessureruggengraat. Atleten moeten de belasting zorgvuldig kalibreren en sportgordels en korsetten gebruiken om de wervelkolom te ondersteunen. Mensen wiens werk fysieke activiteit omvat, moeten hun rugspieren versterken om de wervelkolom te ondersteunen.
2. Voer een speciaal complex uitgymnastiek-oefening. Het is noodzakelijk om de bloedcirculatie in de wervelkolom te normaliseren, zodat de tussenwervelschijven niet lijden aan een gebrek aan de nodige sporenelementen. Bij zittend werk moet je minstens één keer per uur opstaan en een kleine warming-up doen.
3. Bij de minste tekenen die typerend zijn voor aandoeningen van de wervelkolom (tintelingen, gevoelloosheid, lumbago), moet u een aanvraag indienen vooroverlegnaar een neuroloog.

Het is noodzakelijk om voor de gezondheid van de wervelkolom te zorgen, zich aan matige fysieke activiteit te houden, slechte gewoonten te vermijden, een uitgebalanceerd dieet te volgen en meer vocht te drinken. Dit alles helpt om veranderingen in de wervels en tussenwervelschijven te voorkomen en om de wervelkolom lange tijd in goede staat te houden.

Antwoorden op veelgestelde vragen

Welke arts behandelt?

Bij de eerste symptomen van de manifestatie van pathologie, moet u contact opnemen met een vertebroloog of neuroloog. Om een complexe behandeling voor te schrijven, hebt u bovendien een consult nodig met een traumatoloog (als de oorzaak van de ziekte een blauwe plek, trauma, breuken is), een osteopaat (bepaalt het gebied van de spinale laesie), een reumatoloog (ontsteking in het bindweefsel).

Hoe lang duurt een exacerbatie?

De duur van de acute fase kan van 3 tot 14 dagen zijn. Bij afwezigheid van therapeutische maatregelen kunnen recidieven constant worden herhaald, wat een geleidelijke schade aan nieuwe gebieden veroorzaakt.

In welke positie slapen?

Experts raden aan om een laterale positie in de embryopositie in te nemen. Het is ook toegestaan om op je rug te slapen, maar in dit geval kunnen de inwendige organen druk uitoefenen op het thoracale gebied. Op je buik slapen kan pijn in je nek veroorzaken.