Wat is spinale osteochondrose?

De menselijke wervelkolom is ongetwijfeld het meest betrouwbare deel van het skelet, maar is ook het meest kwetsbaar voor degeneratieve ziekten als gevolg van herhaalde lichamelijke inspanning. Bijna elke vijfde inwoner van de aarde tussen 18 en 40 jaar heeft last van rugpijn.

Dit symptoom wordt vaak genegeerd en veroorzaakt geen ernstige bezorgdheid, wat leidt tot de verspreiding van het pathologische proces naar de hele wervelkolom. Osteochondrose is een mogelijke oorzaak van pijn en andere onaangename symptomen die verband houden met de rug.

Het concept van de ziekte en het proces van het optreden ervan

Een ziekte waarbij degeneratieve schade aan de tussenwervelschijven en verharding van het kraakbeen optreedt, wat leidt tot een afname van de prestaties van een persoon, wordt osteochondrose genoemd. Pathologie beïnvloedt uitsluitend het skelet van de wervelkolom, maar een geleidelijke verandering in hoogte en vervorming kan het werk van interne organen en lichaamssystemen nadelig beïnvloeden.

De pathogenese van de ontwikkeling van de ziekte hangt samen met de structuur van de wervelkolom, die is ontworpen om te absorberen wanneer deze wordt belast. Tussenwervelschijven die 33-35 wervels bij mensen verbinden, bestaan uit een centrale kern en omringend fibreus weefsel. Zij zijn het die dienen als een betrouwbare en sterke ondersteuning van het ruggenmergskelet wanneer matige fysieke belasting optreedt.

Met de ontwikkeling van het pathologische proces treedt schade op aan het bindweefsel en de centrale kern van de tussenwervelschijven, wat leidt tot verlies van hun elasticiteit, elasticiteit en sterkte. De schijf stort letterlijk in en vervormt, wat bijdraagt aan de kromming van de wervelkolom en de groei van scherpe benige uitgroeisels. Tegen de achtergrond van de ziekte is er een verandering in de structuur van de wervels zelf, die dunner en verbeend worden.

Osteochondrose van de wervelkolom wordt vaak aangezien voor een natuurlijke "slijtage" van het skelet. Pathologische veranderingen kunnen echter worden vertraagd of versneld, waardoor we deze aandoening als een echte ziekte kunnen beschouwen, wat tot onaangename complicaties leidt.

Redenen voor de ontwikkeling van osteochondrose en risicofactoren

Een veel voorkomend symptoom bij veranderingen in de tussenwervelschijven is pijn. Patiënten beginnen het al te voelen op de leeftijd van 16-20, maar wenden zich tot artsen voor hulp rond de 40 jaar. De redenen voor het vroege begin van de ziekte zijn platvoeten, een slechte lichamelijke conditie, een slechte houding of overgewicht. Moderne adolescenten leiden een zittende levensstijl, wat ook een negatieve invloed heeft op de stabiliteit van de wervelkolom.

De volgende factoren dragen ook bij aan de ontwikkeling van de ziekte:

  • leeftijd;
  • zwaarlijvigheid;
  • ruggengraatverwondingen (breuken, kneuzingen);
  • overmatige fysieke activiteit;
  • stofwisselingsstoornissen in het lichaam;
  • erfelijke aanleg;
  • ongunstige omgevingsomstandigheden;
  • zittende levensstijl;
  • stressvolle situaties en de aanwezigheid van slechte gewoonten.

Personen die de wervelkolom overbelasten, lange tijd in een staande houding (zittend) blijven of abrupt stoppen met reguliere training lopen het risico een dergelijke ziekte te krijgen. De risicogroep omvat ook zwangere vrouwen, vrouwen die misbruik maken van het dragen van hoge hakken en ongemakkelijke schoenen.

Soorten en graden van de ziekte

Osteochondrose is een hoofdpijn in de moderne geneeskunde, omdat een algemene diagnose vaak een zin wordt voor patiënten. Ontijdig gedetecteerde pathologie leidt tot geavanceerde vormen van het pathologische proces. Langzaam maar onvermijdelijk nadert een persoon zijn handicap.

Artsen onderscheiden verschillende soorten ziekten, afhankelijk van de locatie van de laesie:

  • cervicaal;
  • borst;
  • cervicothoracaal;
  • lumbosacraal.
rugpijn met osteochondrose van de wervelkolom

Er is ook een concept als polysegmentale osteochondrose, dat wordt gekenmerkt door de ontwikkeling van een pathologische aandoening in verschillende segmenten van de wervelkolom tegelijkertijd. Een gevaarlijke manifestatie van dit type ziekte is compressie van de zenuwuiteinden en bloedvaten van de rug in de nabijheid van de hersenen.

Pijnsyndroom is het meest voorkomende symptoom van een buitengewone laesie die niet alleen motorische, maar ook spraakfuncties van een persoon kan verstoren.

In de geneeskunde wordt osteochondrose ook geclassificeerd volgens de ontwikkelingsgraden:

  • osteochondrose van de 1e graad (de aanwezigheid van plotselinge pijn vergelijkbaar met een elektrische schok);
  • osteochondrose van de 2e graad (irritatie van de elementen van het perifere zenuwstelsel treedt op);
  • osteochondrose van de 3e graad (vorming van een hernia tussenwervelschijf);
  • osteochondrose van de 4e graad (ontwikkeling van spondyloartrose en ischemie van het ruggenmerg).

Het vierde stadium van de ziekte wordt herstellend genoemd, omdat het een gevolg is van de behandeling van opkomende hernia's tussen de wervels. Tijdens deze periode wordt vaak spondylolisthesis waargenomen, gekenmerkt door uitglijden van de wervels.

Hoe en wat doet pijn bij osteochondrose?

Osteochondrose van de wervelkolom is geen eenvoudige ziekte en kan worden vermomd als andere pathologische processen die volledig geen verband houden met het botskelet. De storende pijn in de rug wordt door mensen niet van groot belang geacht en wordt toegeschreven aan lichamelijke vermoeidheid na een dag hard werken.

Maar zelfs het geringste ongemak of de stijfheid van de wervelkolomspieren, die de eerste "klokken" van de ziekte zijn, zou moeten waarschuwen en een reden moeten worden om een specialist te raadplegen.

Klinisch manifesteert osteochondrose zich in een verscheidenheid aan symptomen, die afhankelijk zijn van de locatie van het pathologische proces. Als er een laesie is in de cervicale wervelkolom, treden de volgende symptomen op:

  • pijn in de nek;
  • compressieve hoofdpijn;
  • gevoelloosheid van de vingers;
  • beperking van de mobiliteit van de cervicale wervelkolom;
  • pijnlijke pijn in de schouder;
  • kraken bij het draaien van het hoofd.

Als zich thoracale osteochondrose ontwikkelt, is pijn zichtbaar in de interscapulaire ruimte en de borst zelf. Patiënten klagen ook over pijn in de regio van het hart, compressie tussen de schouderbladen en ongemak dat lijkt op schade aan de darmen, maag of galblaas.

Met de nederlaag van de lumbale wervelkolom zijn de symptomen compleet anders. De pijn is voornamelijk gelokaliseerd in de onderrug en benen en veroorzaakt ernstige spierspasmen. Er is beperkte mobiliteit van de lumbale wervelkolom, gevoelloosheid en tintelingen in de onderste ledematen, stoornissen in het functioneren van de bekkenorganen. Er ontstaan moeilijkheden bij het buigen en strekken van de rug als gevolg van stijfheid en beperkte mobiliteit van de onderrug.

Zelden voorkomende polysegmentale osteochondrose wordt gekenmerkt door het optreden van alleen die symptomen waarbij de wervelkolom is aangetast. Schietpijn, verminderd bewegingsbereik, pijn in de ledematen, spierspasmen - al deze symptomen komen voor in verschillende delen van de wervelkolom.

Pijn wordt in de meeste gevallen veroorzaakt door scherpe overmatige belasting van de wervelkolom, bijvoorbeeld door gewichten op te heffen of langdurig in een ongemakkelijke houding te blijven. Soms kan zelfs hoesten en niezen de pijn verergeren.

Als de diagnose werd bevestigd, hoe verder te leven?

Tegenwoordig is spinale osteochondrose, hoewel een veel voorkomende diagnose, niet dodelijk. Het belangrijkste is dat de oorzaak die tot de ontwikkeling van de ziekte heeft geleid, wordt geëlimineerd en dat de productieve behandeling tijdig wordt gestart. Er wordt ook veel belang gehecht aan preventieve maatregelen die worden genomen om terugval van de ziekte te voorkomen.

Om osteochondrose te verslaan, is het noodzakelijk om complexe therapie voor te schrijven, waaronder:

  • het gebruik van medicijnen;
  • spinale tractie;
  • massage;
  • Oefentherapie;
  • Fysiotherapie;
  • acupunctuur;
  • manuele therapie;
  • chirurgische ingreep (indien geïndiceerd).

Elke patiënt moet een individuele behandelingskuur worden toegewezen, afhankelijk van de vorm en de mate van spinale laesie. Om te beginnen moeten artsen het proces van vernietiging van tussenwervelschijven, veroorzaakt door weefselontsteking, stoppen.

Daarna wordt een methode gekozen om de rugspieren te herstellen en te versterken, die de wervelkolom in de gewenste positie moeten ondersteunen. Met een dergelijke complexe behandeling kunt u een zeer effectief resultaat bereiken zonder chirurgische ingreep.

Aanbevelingen om ziekte te voorkomen

Preventieve maatregelen moeten altijd voorop staan om de gezondheid van het lichaam te behouden. Aangezien osteochondrose voornamelijk optreedt als gevolg van verhoogde druk op de tussenwervelschijven, is het noodzakelijk om de ontwikkeling van een dergelijke aandoening te voorkomen.

Allereerst wordt aanbevolen om overbelasting van de wervelkolom te voorkomen die wordt veroorzaakt door een zittende levensstijl, plotselinge sprongen en gewichtheffen op uitgestrekte armen. Het is erg belangrijk om de natuurlijke fysiologische rondingen van de wervelkolom, die vanaf de kindertijd worden gevormd, te behouden.

Het handhaven van een houding is een algemeen en noodzakelijk levensprincipe van elke persoon, ongeacht leeftijd en geslacht.

Dagelijkse sporten zijn uitstekend voor het versterken van het spierkorset, omdat osteochondrose zelden geharde en fysiek ontwikkelde mensen treft. Alle oefeningen moeten zo goed mogelijk worden uitgevoerd en dienen ter ondersteuning van de wervelkolom.