Arthrose en artritis: wat is het verschil?

Arthrose en artritis zijn ziekten waarbij gewrichten worden beïnvloed. Omdat de namen van deze kwalen in overeenstemming zijn, hebben veel mensen gedachten over hun identiteit. Ze zien deze termen als synoniemen, wat suggereert dat dit dezelfde kwaal is. Arthrose en artritis zijn echter verre van hetzelfde en er is een significant verschil tussen. Om te begrijpen hoe artrose anders is, laten we erachter komen wat deze ziekten zijn.

Wat is artritis?

Artritis is een collectieve term die ontsteking van gewrichten betekent en meestal duidt op meer uitgebreide en ernstige pathologische aandoeningen in het lichaam. Dat wil zeggen, de ziekte is inflammatoire en kan indruk maken op zowel één als verschillende gewrichten.

Er zijn een aantal kwalen die gepaard gaan met de ontwikkeling van artritis:

• reumatisme;
• jicht;
• reumatoïde artritis;
• Systemische lupus erythematosus;
• psoriasis;
• Hemhramatosis.

Bovendien zijn er reactieve artritis die zich ontwikkelen als gevolg van complicaties na infectieziekten:

• griep;
• syfilis;
• gonorroe;
• mycoplasmose;
• Chlamydia.

Al deze ziekten worden vrijgegeven in een afzonderlijke groep.

Ontstekingsprocessen voor artritis beïnvloeden voornamelijk de synoviale schaal en synoviale vloeistof, die een ziekte veroorzaken (synovitis). Als gevolg hiervan neemt de hoeveelheid van deze vloeistof toe, die wordt geïnterpreteerd door de zwelling van de aangetaste gewrichten. Het kraakbeen dat de oppervlakken van de botten bedekt, is ook ontstoken, en na verloop van tijd wordt erosie die het bot uitdrukt erop gevormd.

Wat is artrose?

Arthrose is een niet -inflammatoire dystrofische ziekte, die wordt geassocieerd met vervorming en vernietiging van kraakbeenweefsel in het gewricht. Dat wil zeggen dat pathologische veranderingen optreden, die worden gemanifesteerd door dystrofie van kraakbeen langs de oppervlakken van de botten. Hoewel het soms een ontstekingsproces op lange termijn is dat dunner worden en schade aan het kraakbeen. Arthrose wordt vaak waargenomen bij ouderen, omdat ze kraakbeenweefsel dragen met de leeftijd, en ook osteoporose optreedt, wat de toestand van het gehele ondersteunende en motorapparaat negatief beïnvloedt.

In sommige gevallen kan artrose op jonge leeftijd optreden bij mensen die lange ladingen op de gewrichten ervaren. Deze categorie omvat atleten, mensen die lijden aan obesitas of personen wier professionele activiteit leidt tot snelle slijtage van het ondersteunende en motorsysteem.

De symptomen van de ziekte worden veroorzaakt door een schending van de functies van het kraakbeen, omdat ze worden verdund en vervormd, botweefsel groeit, wat leidt tot het onvermogen van de volledige prestaties van afschrijvingen en wrijving van de botten die het gewricht vormen. Als gevolg hiervan wordt de hoeveelheid synoviale vloeistof verminderd, wat de gewrichtsoppervlakken zou moeten omhullen.

Algemene redenen voor de ontwikkeling van artrose en artritis

Omdat artrose en artritis de gewrichten beïnvloeden, en in het algemeen is de gehele ondersteunende motor het motorapparaat, ontwikkelen deze ziekten zich als gevolg van vele factoren.

Laten we eens kijken naar tien redenen die deze kwalen veroorzaken:

• erfelijke factor;
• metabole overtreding;
• immuunfactor (vooral voor artritis);
• aangeboren ziekten van bind- en botweefsel;
• gezamenlijke verwondingen;
• Overgewicht, obesitas;
• overmatige fysieke activiteit;
• onevenwichtig dieet;
• hypothermie;
• infecties.

Dit zijn algemene redenen die zowel artritis als artrose kunnen veroorzaken. Maar dit is waar hun gelijkenis eindigt. Verder hebben de ziekten alleen verschillen.

Kenmerkende oorzaken van de ontwikkeling van artritis en artrose

Oorzaken die artritis veroorzaken:

• Een onevenwichtige, monotone voeding, die een schending van metabole processen en immuniteit veroorzaakt (slechte voeding veroorzaakt de ontwikkeling van infectieziekten, en hun middelen dringen door de synoviale vloeistof en veroorzaken artritis);
• sterke hypothermie van het gewricht ('s nachts in de tent, badend in koud water, slechte schoenen en kleding van slechte kwaliteit);
• eventuele verwondingen (strekken, blauwe plek of breuk);
• Roken en obesitas;
• Een zittende levensstijl.

De oorzaken van artrose:

• erfelijke factor;
• Oudere leeftijd;
• verwondingen;
• metabole ziekten.

Eerder, de primaire (toen de oorzaak van de ziekte onbekend was) en de secundaire (wanneer de oorzaak bekend was) het stadium van de ontwikkeling van artrose. Naarmate de meer geavanceerde diagnostische methoden zich ontwikkelen, werd het primaire stadium in twijfel getrokken, omdat in alle gevallen de belangrijkste oorzaak van de ontwikkeling van artrose metabole aandoeningen is in de vorm van koolhydraatmetabolisme en ferreuze enzymen. Daarom kan artrose optreden als gevolg van artritis, omdat dystrofie van synoviale vloeistof niets meer is dan een metabole aandoening. In dystrofische processen wordt de bloedcirculatie van het gewricht verstoord, wat leidt tot een verslechtering van de voeding en de vernietiging van kraakbeen.

Wat is het verschil tussen artritis van artrose

Laten we eens kijken hoe artrose anders is. Aangezien artritis en artrose vaak dezelfde gewrichten beïnvloeden, is er ondanks dit nog steeds een patroon bij de lokalisatie van het pathologische proces:

1. Arthrose ontwikkelt zich vaak op grote gewrichten van de onderste ledematen (enkel, knie, heup). Bovendien ontwikkelt het pathologische proces zich in slechts één gewricht. Gedurende het hele leven ervaren al deze gewrichten zeer grote ladingen, dus het is niet verwonderlijk dat ze verslijten en vernietigen vanwege destructieve processen. Zelden artrose beïnvloedt de gewrichten van de duimen, handen en intervertebrale gewrichten.
2. Met artritis worden de gewrichten één voor één beïnvloed, dat wil zeggen dat de ziekte kenmerkend is voor "vliegen". Stel dat het polsgewricht op de ene dag ontstoken was, aan de andere - de elleboog, op de derde - het schoudergewricht. Bovendien kunnen verschillende asymmetrische gewrichten tegelijkertijd ontstoken raken.

Naast de karakteristieke lokalisatie van het pathologische proces, is er een verschil tussen artritis en artrose in symptomen:

1. Bij artritis treedt pijn 's nachts op, wanneer een persoon in rust is. En 's ochtends voelen patiënten karakteristieke stijfheid in de aangetaste gewrichten. Om stijfheid te verlichten, moeten ze gewrichten ontwikkelen. Sommige patiënten interpreteren deze fenomenen als norm en vergeten dat gezonde mensen na slaap geen gewrichtsontwikkeling nodig hebben. Hun gewrichten zijn altijd mobiel en functioneel. Met artrose wordt een dergelijke stijfheid niet waargenomen.
2. In het geval van artrose gebeurt alles andersom. In rust is de patiënt opgelucht, omdat pijn alleen optreedt bij het bewegen en intenser wordt met significante motorische activiteit. Soms, met artrose, kan pijn ook 's nachts optreden, maar ze worden geassocieerd met het feit dat de patiënt de positie van de getroffen ledematen in een droom verandert, die pijn veroorzaakt.
3. Het uiterlijk van het gewricht met artritis en artrose verschilt ook. Met artritis zwellen de metacarpale falanx -gewrichten (convexe botten van een gecomprimeerde vuist) op en zwellen ze op, blus en worden ze heet (lokale temperatuur). Met artrose worden dergelijke symptomen niet waargenomen, ziet het gewricht er absoluut normaal uit. Natuurlijk kan in de toekomst een gezamenlijke vervorming optreden als gevolg van de groei van osteofyten (botgroei op de gewrichten), maar zelfs in dit geval zijn er geen symptomen die kenmerkend zijn voor artritis. Maar met artrose wordt een crunch waargenomen in het aangetaste gewricht, dat niet bij artritis is.

Er moet worden opgemerkt dat de algemene toestand van patiënten bij deze ziekten. Met artritis voelt een persoon, naast pijn in het gewricht, zwakte, kwaal van algemene aard: subfebrilemperatuur, koude rillingen, hoofdpijn, verlies van eetlust, verminderd lichaamsgewicht. Bij artrose ligt het probleem alleen in een niet -functioneel en pijnlijk gewricht en worden algemene symptomen niet waargenomen.

Opgemerkt moet worden dat artritis vaak leidt tot artrose, wanneer het gewricht wordt vernietigd en gemodificeerd als gevolg van ontsteking, en de mobiliteit ervan wordt ook verstoord. Bij artrose worden echter ontstekingsprocessen waargenomen in de gewrichten. Het is niet zo eenvoudig om de diagnose te begrijpen, u moet de oorzaak van de ontwikkeling van deze kwalen achterhalen. Artritis treedt in de regel in tegen de achtergrond van infecties die het gewrichtsweefsel zijn aangegaan, en in het geval van artrose treedt de gewrichtsvervorming op als gevolg van letsel, op oudere leeftijd. Natuurlijk kan er soms een ontsteking meedoen, maar dit gebeurt niet altijd.

Differentiële diagnose van artrose en artritis

Om erachter te komen welke reden er problemen waren met het gewricht, is het noodzakelijk om differentiële diagnose te voeren. Deze diagnose omvat de volgende klinische tests:

1. Algemene bloedtest.
2. algemene urine -analyse;
3. biochemische bloedtest;
4. reumatische tests;
5. auto -immuunnormen (bloedtest voor antilichamen);
6. X -RAY van de getroffen gewrichten;
7. onderzoek van synoviale vloeistof;
8. radio -isotopische scanning van het skelet (in sommige gevallen);
9. computertomografie (CT);
10. Magnetic - resonantietomografie (CT of MRI).

Bloedtest voor artritis en artrose

Voor voldoende diagnose van articulaire ziekten is deze procedure verplicht en noodzakelijk. In het geval van artrose, verandert het klinische beeld van het bloed helemaal niet, het kan de ROE (reactie van erytrocytafzetting) slechts enigszins verhogen tot 28-30 mm, meestal met complicaties-synovitis. Met artritis verandert het bloedbeeld volledig: leukocyten nemen toe tot 14.000, een verschuiving van de leukocytenformule naar links wordt waargenomen, het niveau C - reactief eiwit (CRB) en ROE tot 40 - 80 mm neemt toe.

C - Jet in het bloed

Voor differentiële diagnose moet een biochemische bloedtest worden uitgevoerd. Bij artritis is er een toename van de ontsteking van sommige immunoglobulinen, seromucoïde en C - reactief eiwit, dat niet wordt waargenomen met artrose. De exacte factor die het niveau van het inflammatoire proces in gewrichtsaandoeningen diagnosticeert, wordt beschouwd als C - reactief eiwit (CRB). Omdat de synoviale vloeistof reageert met toenemend eiwit op de opkomende ontsteking, met inflammatoire en auto -immuunprocessen in het lichaam, neemt het niveau toe tot 10 mg/L en hoger. Vergeleken met gezonde mensen wier reactief eiwit in het bloed niet groter is dan 0,002 g/l. Aldus duidt het verhoogde niveau van reactief eiwit in bloedplasma welsprekend aan de ontwikkeling van artritis.

C - Reactief eiwit (CRB) is een eiwit van een snelle fase die in de lever wordt gesynthetiseerd. Activeert de immuunrespons van het lichaam op de invasie van een inflammatoire factor. Na 24 uur stijgt het niveau van reactief eiwit in plasma tien keer. Met voldoende behandeling neemt het eiwit snel af tot normale indicatoren. Met artrose in het bloed van de patiënt blijven de reactieve eiwitindicatoren normaal.

X -ray van de getroffen gewrichten

Deze diagnostische methode is de tweede meest effectieve na klinische bloedtest. In dit geval wordt artrose nauwkeurig gediagnosticeerd, omdat de mate van botvervorming door de breedte van de gewrichtskloof kan worden bepaald op de röntgenfoto. Voor artritis is deze methode niet significant, hoewel deze zeker wordt voorgeschreven als een diagnostische techniek. Deze methode is echter onvolmaakt, omdat de mate van schade en vernietiging van kraakbeenweefsel niet op de foto kan worden gezien.

Verschillen in de behandeling van artritis en artrose

Artritis en artrose hebben verschillende oorzaken en ontwikkelingsmechanismen, dus hun behandeling is enigszins anders.

Met artritis is het allereerst noodzakelijk om de oorzaak van de ontwikkeling van ontsteking te identificeren en zo snel mogelijk te neutraliseren. Als het optreden van artritis een infectieuze etiologie heeft, dan krijgt de patiënt antibiotica voorgeschreven. Met de auto -immuunoorsprong van de ziekte worden cytostatica en hormonen voorgeschreven, en met jichtachtige artritis is urinezuurcorrectie in het lichaam noodzakelijk, daarom wordt de behandeling uitgevoerd door medicijnen te hypowemineren.

Met artrose is de behandeling gericht op het herstellen van kraakbeenweefsel en de terugkeer van gewrichtsfuncties. Daarom wordt de behandeling uitgevoerd door chondroprotectoren, hyaluronzuur, fysiotherapie, behandeling met sanitair -resort, massage en fysiotherapie.

Aangezien zowel artritis als artrose gepaard gaat met een uitgesproken pijnsyndroom, fungeren niet -steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen voor intern en extern gebruik (tabletten en zalven) als pijnstillers, met deze kwalen. Dergelijke medicijnen elimineren niet alleen effectief pijn, maar verminderen ook tekenen van ontsteking.

Bij de behandeling van deze kwalen worden zowel conservatieve behandeling als chirurgische therapie gebruikt. Het hangt allemaal af van het niveau en de schaal van articulaire laesies. In de regel is dit drugsbehandeling en protheses.

Aangezien het feit van de chronische artritis en artrose van de patiënt de kans op acute terugval verhoogt, moet de therapeutische strategie gericht zijn op het voorkomen en voorkomen van terugval. De volgende behandeling wordt hiervoor voorgeschreven:

1. Het gebruik van niet -steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's). Geneesmiddelen van deze groep elimineren effectief tekenen van ontsteking, vooral met artritis, maar zijn altijd opgenomen in het therapeutische complex en met artrose.
2. De snelle eliminatie van spierspasmen die optreedt in spieren grenzend aan het gewricht. Aldus wordt de toegang van geneesmiddelen, voedingsstoffen en zuurstof verstrekt.
3. Normalisatie van metabole reacties. Dit is alleen mogelijk na het stoppen van het inflammatoire proces.
4. Evacuatie uit het gewricht van urinezuurzouten (als we het hebben over een schending van metabole processen).
5. Normalisatie van zuur - alkalisch metabolisme.

De moderne geneeskunde is geslaagd in de behandeling van artritis en artrose, maar ondanks dit eindigt niet elk geval van artritis of artrose met volledig succes.

Het bereiken van succes bij de behandeling van deze ziekten is het verlichten van de ontsteking van het gewricht en spierspasmen, bij de normalisatie van metabole processen en zuur -alkalinebalans. Als gevolg van deze acties begint het gewricht volledige voeding, zuurstof te ontvangen en metabolische processen te herstellen.

Recepten van de traditionele geneeskunde zijn zeer effectief bij de complexe behandeling van artritis en artrose. Hun gebruik in dit formaat is zelfs goedgekeurd door officiële geneeskunde. Onmiddellijk moet worden opgemerkt dat medicinale kruiden slechts een hulpmiddel zijn in de strijd tegen deze kwalen. Daarom moet u, voordat u met folk -remedies verder gaat, zonder aanbevelingen te vragen aan de behandelend arts.

Eten voor artritis en artrose

Alle gewrichten van de gewrichten vereisen, zonder uitzondering, speciale voedingsvoeding. Aangezien de symptomen van artritis het hele organisme beïnvloeden, is het in sommige gevallen in sommige gevallen gecompliceerd door ernstige aandoeningen in het werk van het hart, nieren en lever en artrose kunnen de patiënt immobiliseren, leiden tot handicap en daardoor de kwaliteit van zijn leven verminderen, is het noodzakelijk om alle krachten te bestrijden om deze keren te bestrijden.

In de context van articulaire pathologieën moet het lichaam alle benodigde voedingsstoffen, vitamines en mineralen ontvangen met een bepaalde bias. Het normaliseren van metabole reacties en zuur -alkaline -evenwicht worden aandacht besteed aan de producten.

General Nutrition -aanbevelingen kunnen als volgt zijn:

• Beperk de consumptie van rood vlees (varkensvlees, rundvlees, lam, hert, paarden);
• afwijzing van producten die een grote hoeveelheid vetten en transvetten bevatten;
• een volledige afwijzing van alcohol;
• Geef de voorkeur aan laag -vette vis en zeevruchten;
• consumeer een groot aantal groenten, fruit en kruiden (in welke vorm dan ook);
• Consumptie van gerechten op basis van kraakbeen: overstroming, jelly, jelly, marmelade;
• overvloedig drinkregime;
• Neem voedingssupplementen met calcium, vitamine A, D en groep V.

Algemene preventie van artritis en artrose

Bij de behandeling van artritis en artrose bestaat de therapeutische strategie bij het voorkomen en voorkomen van terugval van artritis en artrose. De ziekte is immers gemakkelijker te waarschuwen dan te behandelen. Daarom heeft de preventie van deze kwalen dezelfde principes:

1. Vermijd hypothermie van de benen (gewrichten van de voet). Het is tenslotte dit pad dat het belangrijkste is bij het verergeren van chronische ziekten en infectie met virale infecties.
2. Tijdige verlichting van chronische aandoeningen (tonsillitis, sinusitis, bronchitis).
3. Weigering van ongemakkelijke schoenen met hoge haken. Onbekende schoenen creëren een extra belasting op de gewrichten, wat leidt tot hun vernietiging, vervorming en koppelteken, en als gevolg van artrose.
4. De strijd tegen overtollig gewicht. Overmaat gewicht is een signaal van metabole stoornissen en artritis komt bijna altijd voor tegen de achtergrond van dergelijke schendingen.
5. Matige fysieke activiteit. Zwaar werk oefent druk en belasting uit op het gewricht, waardoor ze worden vernietigd en ontstoken.
6. Zorg ervoor dat je je aan een gezonde levensstijl houdt: loop vaak in de lucht, rusten en eet, doe fysiotherapie -oefeningen, bezoek regelmatig een dokter.

Fysieke lichamelijke opvoeding voor artritis en artrose is een zeer belangrijk onderdeel van de therapie in een compartiment met massage, dieettherapie en fysiotherapie. Het biedt zere gewrichten met voedingsstoffen en zuurstof, en zonder dit kan hun herstel en restauratie niet optreden.